استفاده نادرست از دستگاه های ورزشی تاثیر مثبتی بر روند سلامتی ندارد

                                                      

استفاده اشتباه از وسایل ورزشی ثابت در خانه ها ، باشگاه های ورزشی و پارکها ، نه تنها تاثیر مثبتی بر روند سلامتی ندارد بلکه باعث ایجاد عوراض اسکلتی - عضلانی و ایجاد درد در مفاصل و عوارض قلبی می شود و ضرر دارد.

استفاده از وسایل ورزشی مانند یک چاقوی دو لبه عمل می کند که هم می تواند مفید باشد و هم همراه با عارضه باشد.

استفاده مفید و با برنامه از وسایل ورزشی تحت کنترل و نظارت کارشناس تربیت بدنی ، متخصص قلب و فیزیوتراپیست ، موجب تقویت عضلات و افزایش برون ده قلبی می شودکه این امر حتی در بیماران قلبی و افرادی که تحت عمل جراحی قلب قرار گرفته اند، تحت کنترل و رعایت شرایط یاد شده با نتایج مثبت همراه است.

استفاده نادرست از وسایل ورزشی می تواند فرد را با دردهای زانو ، کمر ، لگن ، شانه ها و عوارض قلبی، دردهای آنژین صدری و حتی سکته قلبی رو به رو کند. این فیزیوتراپیست ، انجام حرکات ورزشی ساده مانند پیاده روی را در جهت حفظ سلامت بدن و حتی کاهش وزن بسیار موثر دانست.

در صورت استفاده از وسایل ورزشی می بایست ابتدا فرد با انجام حرکت های ساده ، بدن خود را گرم کرده و پس از استفاده از وسایل ورزشی نیز با انجام حرکات ملایم حرارت بدن را به تدریج کاهش دهد تا از آسیب های وارده جلوگیری به عمل آید.

فواید مصرف قهوه و کافئین در ورزشکاران

                                      

قهوه حاوی کافئین است و مصرف کافئین قبل از ورزش نه تنها موجب افزایش عملکرد ورزشی می شود بلکه منفعت های بسیاری در انواع مختلف ورزش ها دارد،

لذا پژوهشها و تحقیقات در زمینه تأثیر این ماده در ورزشهای مختلف و ورزشکاران ، هنوز نا تمام و به عبارتی بی نتیجه مانده است . تا آنجا که بسیاری از ورزشکاران بر این باورند که این ماده در عین حالی که باعث افزایش قوای جسمانی و فیزیکی آنها می شود ، به همان اندازه باعث افزایش کارایی (راندمان) مغزی – فکری آنان می شود.

این ماده مداومت و استقامت در رقابتهای ورزشی را بهبود میبخشد. از جمله این ورزشهای استقامتی،  می توان به دوچرخه سواری ، دویدن، و حتی بازی ساکر (soccer) اشاره کرد.

  مطالعات همچنین نشان می دهند که مصرف کافئین تأثیر بسیار اندکی در ورزشکارانی که نیاز به مصرف سریع انرژی (ماننددونده های دوی سرعت و شناگرها) دارند، دارد. همچنین بسیار پر واضح است که مصرف کافئین در کاهش میزان خستگی و فرسودگی ورزشکاران (همچون یک نقش روانی مؤثر) تأثیر بسزایی ایفا می کند. جاذبه و کشش فکری – ذهنی برای مصرف کافئین به اندازه تمایل و کشش برای مصرف فیزیکی (خوردن) آن می باشد.

  تأثیر کافئین باعث تمرکز کردن افراد تا حدود 1 تا 3 ساعت می شود. برای ورزشکاران ، رقابت در ورزشهایی که فکر کردن سریع و عکس العملهای تند و تیز مورد نیاز است ، مصرف این ماده یک حاشیه بزرگتر را فراهم می کند. البته نباید فراموش کرد که این نتایج در برخی موارد متناقص با تجارب بدست آمده از تأثیر مصرف کافئین در افزایش مداومت ورزشی است.

سوخت بیشتر چربی و کمتر هیدروکربنها در اعضای بدن ؛ دربالا بردن میزان تمرکز فکری– ذهنی ورزشکار؛  انتقال کلسیم وسدیم و پتاسیم در سلولها ، نفوذ پذیری غشای سلول ها که باعث افزایش انقباض بیشتر و محکمتر ماهیچه ها می شود از جمله خواص مصرف قهوه و  کافئین در بدن ورزشکاران است .

چه ورزش هایی متناسب با کودکان 2 تا 6 ساله است ؟

صرف‌نظر از سن کودکتان، او یکسری اولویت‌ها دارد. برخی بچه‌ها از همان ابتدا به آب علاقه دارند درحالی‌که ممکن است دیگران از آن بترسند و به آن واکنش نشان دهند. بعضی‌ها از بازی‌های خشن استقبال می‌کنند و برخی دیگر از بالا و پایین پریدن خوش‌شان می‌آید. شما ممکن است ستاره تیم فوتبال خودتان باشید اما ممکن است فرزندتان شنا را ترجیح بدهد.

بچه‌ها نیازی به ورزش‌های سازمان‌یافته ندارند تا بتوانند مهارت‌های ورزشی‌شان را توسعه دهند. ادوارد لاسکوسکی، پزشک ورزش مایوکلینیک می‌گوید: «سبک زندگی سالم حتما نباید شامل ورزش حرفه‌ای باشد. این مهم است که فرزند شما در برخی فعالیت‌های بدنی دخیل باشد خواه هاکی باشد یا دوچرخه سواری با خانواده یا بازی بسکتبال با بچه‌های همسایه.»

سرعت رشد کودکان با یکدیگر برابر نیست بنابراین بهتر است نسبت به سطح بلوغ جسمی و سطح مهارت فرزندتان عمل کنید. ورزش‌های متناسب با سن در ادامه معرفی می‌شوند:

* 2 تـا 3 سال

این بچه‌ها چه ویژ‌گی‌هایی دارند؟

بچه‌های بسیار کوچک در این سن شروع به یادگیری حرکات بسیار ابتدایی و اولیه می‌کنند؛ دویدن، گرفتن، پریدن و... . البته نکته حائز اهمیت این است که آن‌ها برای ورزش‌های ساختاری بیش از حد جوان هستند. در این سن توجه به حرکات کودک و البته تشویق به موقع و مناسب اهمیت زیادی دارد. اگر مربی که با کودک کار می‌کند، مدام بر سر کودک فریاد بزند یا فقط اجازه دهد برخی از بچه‌های ماهر بازی کنند، کودک بی‌انگیزه خواهد شد. سعی کنید مربی را بشناسید و از عملکردش اطمینان حاصل کنید.


ورزش‌های مناسب این گروه چیست؟

•   دویدن و راه رفتن در حیاط خانه
•  بازی‌های آبی مثل استخر بادی و بازی با عروسک‌ها
•   ژیمناستیک همراه با مربیان مجرب

* 4 تـا 6 سال

این بچه‌ها چه ویژ‌گی‌هایی دارند؟

در این سن کودکان می‌توانند ورزش‌های جهشی را انجام دهند اما همچنان نمی‌توانند ورزش حرفه‌ای انجام دهند. در این سن کودکان توانایی شرکت در ورزش‌های سازمان‌یافته مثل فوتبال را ندارند. همچنین توانایی حرکتی و تعادلی آنها کامل نیست و محدوده توجه کودکان محدود به مهارت‌هایی مانند طناب‌بازی و توپ‌بازی است. پس از 6 سالگی مهارت‌های حرکتی کودکان و احساس ایمنی‌شان تقویت می‌شود. فرزندتان بعد از این سن ممکن است برای ورزش‌های تیمی آماده باشد. هنگامی که کودک وارد ورزش‌های سازمان‌یافته می‌شود باید اطمینان حاصل کنید که فرزندتان در نهایت می‌خواهد بازی کند و هرگز او را وادار به پیوستن به یک تیم نکنید.


ورزش‌های مناسب این گروه چیست؟

•   بازی‌هایی مانند لی‌لی و بالابلندی
•   طناب‌بازی توپ‌بازی
•   سواری سه‌چرخه و دوچرخه با چرخ‌های آموزشی
•   شنا

ادامه دارد ....

برگرفته از : مجله اینترنتی برترین ها

روانشناسی و آمادگی روانی مثبت در ورزش

مفهوم آمادگی روانی در ورزش علاوه بر شناسایی و کنترل متغیرهای منفی، شامل تقویت و ارتقا متغیرهای مثبت مانند تاب آوری نیز می باشد. تاب آوری (Resilience) یکی از این مفاهیم مورد مطالعه روانشناسی مثبت است.

 

تاب آوری یعنی فرآیند پویای انطباق مثبت با تجربه های تلخ و ناگوار، مقاومت در برابر استرس، مقاومت در برابر آسیب های روانشناختی و چیزی فراتر از جان سالم به در بردن از استرس ها و ناملایمات زندگی است.

 

تاب آوری به معنای رشد مثبت، انطباق پذیری و رسیدن به سطحی از تعادل پس از به وجود آمدن اختلال در وضعیت تعادلی پیشین است و به مطالعه افرادی می پردازد که علی رغم مواجهه با خطرات جدی، به اختلالات روانشناختی مبتلا نشده اند.

 

براساس نتایج یافته های پژوهشی، تاب آوری سازه ای چند بُعدی متشکل از متغیرهای سرشتی همانند مزاج و شخصیت بعلاوه مهارت های مخصوص مثل مهارت حل مسئله است.

 

تاب آوری تاثیرات مثبت، سازنده و محافظت کننده ای در مقابله موفق با شرایط استرس زا دارد و برعکس، سطوح پائین و ضعیف تاب آوری، با آسیب پذیری مرتبط است. 

 

سطوح بالای تاب آوری به فرد کمک می کند تا از عواطف و هیجانات مثبت به منظور پشت سر نهادن تجربه های نامطلوب و بازگشت به وضعیت مطلوب استفاده کند. این ویژگی های روانشناختی مثبت، مخصوصا در شرایط دشوار و استرس زای مسابقه، به ورزشکار کمک می کند تا با اعتمادبنفس، تحمل سختی ها و انطباق مثبت با تجربه های تلخ و ناگوار مسابقه، احتمال موفقیت خود را افزایش دهد. تاب آوری از طریق تقویت شایستگی و استحکام شخصی، منجر به افزایش احتمال موفقیت ورزشی و بهبود شاخص های سلامت روانی می شود.  از دیگر مولفه های تاب آوری موثر در ورزش می توان به میزان تحمل عواطف منفی اشاره کرد.

 

متناسب با میزان تحمل عواطف منفی، ورزشکار قادر است با تمرکز و هدایت نیروهای روانی و بدنی و نیز استفاده بهینه از توانمندی های تکنیکی و تاکتیکی خود به موفقیت بیشتری در ورزش برسد. 

 

همچنین مهارگری، یعنی توانائی فرد در مهار و مدیریت شرایط، یکی دیگر از مولفه های تاب آوری مورد مطالعه در روانشناسی موفقیت در ورزش است.

 

مهارگری باعث می شود ورزشکار احساس کند بر اوضاع مسلط است و می تواند تعیین کننده باشد. احساس تسلط بر اوضاع در ورزشکار این باور را به وجود می آورد که تلاش های وی بر موقعیت تاثیر خواهد گذاشت و او می تواند مسیر رویدادها را تغییر دهد و نتیجه مسابقه را تعیین کند.

 

این باور عملکرد ورزشکار را بهبود می بخشد و احتمال موفقیت او افزایش می یابد.  معنویت به عنوان یکی دیگر از مولفه های تاب آوری، با تقویت باورها و ارزش ها، می تواند در شرایط خطیر مسابقه ورزشی، جایی که پیروزی و موفقیت به اوج ارزش و اهمیت خود می رسد، به عنوان پشتوانه های معنوی احتمال موفقیت ورزشی را افزایش دهد.  از مجموعه عواملی که به تقویت تاب آوری در افراد کمک می کنند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

1.  روابط نزدیک با خانواده و دوستان و ایجاد دلبستگی های مثبت

2. نظر مثبت درباره خود و اعتماد به توانائی ها و نقاط قوت خود

3. توانائی مدیریت هیجانات قوی و تکانشی

4.احساس کنترل

5. خود را به عنوان یک انسان منعطف دیدن، و نه یک قربانی

6.طلب کمک و استفاده از منابع

7. مقابله با استرس از راه سالم و اجتناب از راهبردهای مقابله ای مضر

8. یافتن معنائی مثبت در زندگی خود با وجود وقایع دشوار و مشکلات

9.مراقبت از تغذیه و سلامت فردی

10. تقویت معنویت  نتیجه اینکه تاب آوری، یک مهارت آموختنی است و افراد تاب آور آگاهانه و هوشیارانه عمل می کنند، این واقعیت را پذیرفته اند که موانع نیز بخشی از زندگی هر انسان است، دارای منبع کنترل درونی هستند، از مهارت های حل مسئله برخوردارند، ارتباطات محکم اجتماعی دارند، قادرند متناسب با موقعیت درخواست کمک کنند، احساس ارزشمندی می کنند، خوش بین هستند و توانائی همدلی در آنها بالاست.

 

  توجه به موارد فوق در ورزشکاران باعث می شود که در صورت نیاز آموزش این مولفه ها باعث افزایش و تحکیم سطح آمادگی روانی آنان باشد .

 

  پریا مژگانی، مژگان سعیدی، نسرین نازیی - گروه روانشناسی هیئت پزشکی ورزشی استان کرمانشاه

نحوه صحیح تنفس کردن در هنگام انجام حرکات ورزشی

یکی از مواردی که باید در هنگام ورزش کردن به آن دقت ویزه ای داشته باشیم تنفس صحیح و اصولی است .

 

تنفس صحیح در هنگام ورزش می تواند انرژی زیادی را برای بدن حفظ کند، همچنین انتقال و تامین خون از قلب به رگهای بدن بهتر و مرتبتر انجام پذیر و بدن را سالمتر نگه دارد. روش غیر صحیح تنفس می تواند انرژی زیادی از بدن بگیرد و به سلامت بدن آسیب وارد کند.

 

هنگام ورزش، تنفس خود را ریتمیک و از روی نظم کنترل کنید. همچنین از تند نفس کشیدن جلوگیری کنید. با دهان نفس نکشید. البته می توانید برای خارج کردن سریعتر هوا می توانید از دهان استفاده کنید، اما برای کشیدن آن اصلا" از دهان استفاده نکنید. استفاده از دهان برای عمل دم باعث می شود تا هوا به حجم نامشخص و بدون اینکه تصفیه شود، وارد بدن گردد.

 

بینی با فیلترهایی که در قسمت ورودی خود دارد، هوای دم را پاک سازی می کند. همچنین بینی با حجم کمتری که دارد باعث می شود تا حجم هوای دم کنترل شده و به مقدار مورد نیاز باشد.

 

برعکس تنفس از دهان باعث خشکی دهان و گلو می شود که این موضوع باعث خشک شدن آب بدن و کسری انرژی می شود.

 

روش کاملا درست این است که دم از راه بینی و بازدم از راه دهان انجام گیرد. اما چگونگی تنفس نیز امری بسیار مهم است.

 

برای کشیدن تنفس، نگه داشتن نفس در بدن و بیرون دادن آن مدت زمانی نسبی لازم است تا حرکت ریتمیک حفظ گردد، که این موضوع در هنگام انجام تمرینات امر مهمی است.

 

بعد از انجام تمرینات و یا هنگام استراحت بین هر تمرین، سعی کنید تا به صورت عمیق در روش زیر چند مرتبه تنفس کنید.

 

نکته قابل توجه دیگر نوع تغذیه و خوردن قبل از تمرینات ورزشی است چرا که اگر معده و روده اشخاص ورزشکار هنگام ورزش کردن پر باشد باعث فشار به ریه می شود و تنفس را مشکل می کند .